Jak chronić koniczynę perską przed szkodnikami?

Koniczyna perska, zwana także skręconą, jest źródłem wartościowej paszy dla zwierząt hodowlanych. Roślina ta charakteryzuję się dużą zawartością białka i składników mineralnych przy niskiej ilości surowego włókna. W jednym sezonie można z niej uzyskać nawet 3-4 pokosy. Aby uprawa koniczyny perskiej zakończyła się sukcesem, należy ją chronić przed szkodnikami. Jak robić to we właściwy sposób?

Jakie szkodniki zagrażają koniczynie perskiej?

Koniczyna perska nie należy do gatunków szczególnie podatnych na szkodniki. Mogą się one jednak pojawić w przypadku złych warunków. Liście i kwiaty koniczyny mogą być uszkadzane przez wciornastki, zwane także przylżeńcami, do których należy między innymi wciornastek koniczynowiec. Larwy i dorosłe osobniki tych drobnych owadów powodują zasychanie i opadanie kwiatów, co wpływa negatywnie na zawiązywanie i stopień wypełnienia strąków nasionami. W sprzyjających latach w dużym nasileniu mogą pojawiać się oprzędziki, a lokalnie problemem może być owełnica lucernianka. Ponadto szkody na plantacjach koniczyny perskiej często powodują gryzonie i zwierzyna łowna.

Metody ochrony koniczyny perskiej przed szkodnikami

Z uwagi na to, że koniczynę perską uprawia się głównie na paszę lub jako pożytek dla pszczół, do zwalczania szkodników nie należy stosować metod chemicznych. Podstawowym sposobem ochrony roślin są działania prewencyjne. Należy zadbać przede wszystkim o właściwą agrotechnikę oraz uzupełnianie brakujących składników mineralnych. Poprawi to kondycję roślin w początkowych fazach wzrostu, gdy koniczyna perska jest szczególnie wrażliwa na ataki szkodników. Aby szkodniki po przezimowaniu nie atakowały koniczyny, najlepiej odizolować ją od innych roślin bobowatych.

Wybierając odmianę koniczyny perskiej, warto zdecydować się na taką, która jest najbardziej odporna na działanie szkodników w danym rejonie. Nasiona odmian przystosowanych do różnych warunków klimatycznych oferuje między innymi sklep Małopolskiej Hodowli Roślin. Podczas siewu należy zadbać o odpowiednią obsadę nasion, ponieważ siew zbyt gęsty ułatwia szkodnikom rozprzestrzenianie się, a siew zbyt rzadki sprzyja zachwaszczeniu. Jeśli chodzi o termin zbioru, to nie powinien być on zbyt późny. Pozwoli to ograniczyć ryzyko powstawania większych strat, zwłaszcza w jakości plonu. Po zbiorach należy wykonać zespół uprawek pożniwnych.